Świat bez ograniczeń
piątek, 12 maja 2017
wtorek, 17 stycznia 2017
poniedziałek, 16 stycznia 2017
NAWIĄZANIE DO MITY 5
Jestem osobą niepełnosprawną od urodzenia. Tak jak wszyscy moi rówieśnicy rozpoczęłam naukę w wieku 6 lat. Od samego początku uczęszczam do normalnej szkoły publicznej. Fakt, w szkole podstawowej i gimnazjum uczyłam się w klasie integracyjnej, ale według mnie jest to normalna klasa, taka sama jak pozostałe klasy w szkole.
W klasie tylko ja byłam osobą niepełnosprawną, a po za tym uczyli się w niej osoby sprawne( którymi otaczam się od urodzenia).
Nie wyobrażam sobie siebie abym miała zamknąć się w domu i nie brać udziału w życiu publicznym tak samo jak moi rówieśnicy. Gdy tylko pozwoli mi na to czas lubię spotykać się z moimi przyjaciółmi i pójść z nimi np. na miasto ( spotykamy się przeciętnie raz/ dwa razy na miesiąc). Gdy w szkole są organizowane jakieś dyskoteki pierwsza chcę wziąć w nich udział.
MIT 5
Osoby niepełnosprawne nie bawią się, nie korzystają z rozrywek - kontemplują w powadze swe nieszczęście.
Dla wielu z nas niepełnosprawność wiąże się z niesłychaną tragedią. Wydaje się, że będąc osobą niepełnosprawną już nic ciekawego w życiu się nie uda zrobić, że wszystko traci sens i jedyne co pozostaje to pogrążyć się w depresji i smutku. Jednak osoby niepełnosprawne spełniają się w życiu zarówno prywatnym, społecznym jak i zawodowym. Osiągają sukcesy zawodowe, świętują i cieszą się ze swoich osiągnięć, posiadają wysokie aspiracje i niezwykłe marzenia. Tak jak każdy z nas korzystają w pełni z tego, co daje im życie nie zważając na to, że mają pewne ograniczenia.
MIT 4
Osoby niepełnosprawne potrzebują przedstawiciela.
Niepełnosprawność nie stanowi ograniczenia w decydowaniu o sobie samym. Osoby niepełnosprawne samodzielnie i niezależnie podejmują różnorakie decyzje. Obecność przedstawiciela jest zbędna, gdyż osoby niepełnosprawne same wyrażają swoje potrzeby i potrafią sobie same poradzić w różnych sytuacjach dnia codziennego (wizyta w urzędzie, sklepie itp.)
Osoby niepełnosprawne potrzebują przedstawiciela.
Niepełnosprawność nie stanowi ograniczenia w decydowaniu o sobie samym. Osoby niepełnosprawne samodzielnie i niezależnie podejmują różnorakie decyzje. Obecność przedstawiciela jest zbędna, gdyż osoby niepełnosprawne same wyrażają swoje potrzeby i potrafią sobie same poradzić w różnych sytuacjach dnia codziennego (wizyta w urzędzie, sklepie itp.)
MIT 3
Osoby niewidome mają lepszy słuch i bardziej wyczulony dotyk.
Z racji utraconego wzroku są jedynie bardziej skoncentrowani na odbiorze bodźców słuchowych. Słuch pełni u nich rolę kompensacyjną. Współpracując z pozostałymi zmysłami, dostarcza informacji o otaczającym świecie. Konieczność życiowa sprawia, że zapotrzebowanie na wyćwiczenie innych zmysłów (zwłaszcza słuchu i dotyku) staje się wyjątkowo ważne.Dotyk pozwala odbierać wrażenia wywierane na skórę. Daje człowiekowi możliwość poznania cech (np. szorstkość, gładkość, elastyczność), których nie da się ująć wzrokowo. Z racji braku wzroku wrażenia dotykowe dostarczają wskazówek poznawczych, jakie widzącym przynosi wzrok.
MIT 2
Wszyscy niepełnosprawni są upośledzeni umysłowo.
Są różne rodzaje i stopnie niepełnosprawności, dotyczące narządów ruchu i zmysłów jak i te dotyczące niepełnosprawności umysłowej. Warto zapamiętać, że niepełnosprawność wzrokowa, słuchowa czy ruchowa NIE JEST tożsama z niepełnosprawnością umysłową!W Polsce studiuje około 28000 osób niepełnosprawnych, wiele z nich otrzymuje tytuły naukowe i osiąga sukcesy edukacyjne i zawodowe.
Subskrybuj:
Posty (Atom)